Ne güzel, ne de güzel Sen’sizlik,
Sen ve Sen’sizlik, ikisi de Sen’i düşündürür.
Ne de güzel Sen’i düşünmek.

Günü Sen’in düşüncen ile akşam etmek,
yüreğine Aşk düşecek diye ömür boyu beklemek.
Bir de Oğuz kadar ahmak yoktur Dünya da,
kaderine razıdır en başından, olmasa da yok fayda.
Hây, Aşık’ta eder rezil de, diriltir de, öldürür de.
Güldürür de, bir de gözüme Sen’i gördürür.
Şükür.

Aşk’ı fikir sanırmış, fikirler değişirmiş,
şimdi bana fayda uykudur.
Uyurken düşünemem nasıl olsa,
Dua da ediyorum, Rüyamda görmem inşAllah.
Şükür.

Aşk’ı anlamazsın demişlerdi,
eline, bir de yüzüne bulaştırırsın demişlerdi,
Aşk, gözlerinden bulaşmıştı bana, demiştim,
uzak şimdi.
Ama kendi bile bilmez kalbime yakınlığını.
Aşık’lığımı.

Acılarla beslenir Martı’lar.
Haklılar, acı öyle güzeldir ki, şiir gibidir,
okudukça özenirsin, gülümsersin.

Oğuzhan Deniz – Güneş Kavalyesi / 031