Sen’i sayıklamaktır işim,
gönlümün tespihi Aşk taşı boncuklarından,
oysa yerim ateş içidir, keşke bilse nefsim…

Tam anlamı ile Aşık olmadan, anlamı yok Aşk’ın,
Aşk’ının bir anlamı yok Râbb’imin Aşk’ı yanında,
zaten O’nun Aşk’ını, aşkınla kıyaslamakta saçma.
Oğuz bu yüzden başlı başına saçma, budala ukâla,
biliyorum da, neden Sen’den bir adım öte gidemiyorum?
Bilmiyorum, şükrediyorum hâlime, dua ediyorum bitmesine.

Tepeden tırnağa Aşk’tır Oğuz,
Gözü-kulağı Aşk görür-işitir,
Sana şiirler yazmak işidir, ilham-ı Sen’dir,
Sen’i verenden gelir, Râbb’im merhameti,
buna da şükrettirir, ateşin eritici mertebesi,
Aşk’ım bunun yanında hiçbir şey, yine de bir şey,
Râbb’im bu bir şeyden kurtar aciz Kul’unu,
Kul’un kendini bilmez ve Cahildir, zâlimdir,
Rahmet Sen’de sonsuz, bu kulunu da affettirir.

Tüm kullarına yeter kadar boldur, Evren Sen’in mülkündür,
bu Kul’un Sen’in “ol” kadar sözündür.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 063