Sen’i bu uzaklıktan kolay mı sevmek?
Kolay olsa, Sen’den çok seveni bulamazdım,
tam aksi ya Sen’den daha sevgisizi bulamam.

Aşk’ımla, hırsından lav saçan dağlarda baş edemez,
Güneş’i söndürecek kadar sinirlenmiş dalgalar da.
Aşk’ınla, Oğuz da baş edemez, yoksa unuturdu,
yutkunurdum Sen’i, bir damla Yağmur gibi,
bu basit değil, o yüzden karışık kelimelerim.

Saçının bir teline bağlı olsa Dünya yok olmak üzere,
kendime alırdım, içinde kendimin de olduğunu bile bile.
Basitleşirme yaşamı, ölüm derin histerik,
ölmeyi bu denli düşünen adam hiçtendi,
yaratılma şerefine nail oldu, bir de Aşık oldu,
ölümle baş edemeyecek ya bedenim,
olsun, sonunda ölümde olsa Aşk öyle bir dert.

Beni komikleştirir bu derin düşünceler,
Sen’i basitleştirir başka şairler, kafiyeler,
Sen’i ben gibi anlatacak başka kim var?
Kimsen yok işte bu yüzden, herkes dostun olsa,
Dünya dolusu adamla karşıma da dikilsen,
Ben’sizken, kimsesizsin, beni de vazgeçiremesin.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 062