Güneş varken yağmur yağıyordu,
Sıcak nefesime Alevi karıştırıp,
soludum gökyüzüne gölge oldu,
marifet buydu, Aşk’a gölge olmaktı…

Ölümü tattığı gibi sıddıklar,
daha nice sıdıka var, özleyiş,
daha nice riyadar var haksızlar,
farksızdır dünya rüyadan, hülyadan.

Yine tek başınayım Aşkında,
kimsesizim, sensizim…

Aslında tek başına olmak marifet Aşk’ta.
Gülümsüyor gökyüzünden dizeler tek tek,
Ben özlüyorum yine, bir sofa Od-u Gazel.

Elim yüzüm, üstüm başım Aşk…
Halimden anlamıyorsan, anla şiirimden,
Şairinden bunca dize, ben Sana dair,
ne varsa Aşk’a dair, sesimdedir.

#Şûrîde / 04