En karamsar halimden, yeni dizem,
bir Güneş ve bir Ay’dan ibaret dünyam,
bir bakış ve bir kaçış kadar Ruh bedene,
görebilene Aşk, göremeye ne, kime ne?

Hayat bilmem kaç milyon kalp atışı,
Sen’i görünce gider bir yığını,
henüz görmedi ki gözlerim tamamı,
ömrümün tamamı, bir gözkırpışın kadardı.

Ölümün sessizliği, ıssızlığı, cansızlığı,
kimi kucaklar belli değil,
işte bu yüzden de çok değil alelacele Aşk,
görebildiğime şükür, işitebildiğime de…

Uyanacağın sabahlar var bensiz,
Sen’siz uyanmak da yakacak canımı,
umarım Tanrım bunu nasip etmez,
umarım Tanrım beni affeder…

#Şûrîde / 05