Hortlarım

Para ile Aşk’ı bir tutan aptallar,
Dünya dolusu parayı ısınmak için yaksan da,
O ateş söner, Aşk ateşim yakar dünyayı da,
içinde ne var ne yoksa, Sen’de dahil.
Hâlâ mı ben’sizlik var aklında?
Sahi neden Sen’sizlik var ki aklımda?
Başka kimse kalmamış gibi Dünya da,
Sana takılmış aklımın kancaları, ona asılı canlarım.
Sen gel de, O gün Aşk’tan hortlarım…

Oğuz, Aşk’ın kana cana gelmiş halidir.
Hali vahimdir, Yağmurla ümitvâridir.
Sahidir, güneşin ateşi teninden zerredir,
Aşk çekip gittiğinden beri bilinçsizdir.
Bir nevi delidir, bilirim daha da delirir.
Sonunda Sen’sizlikten yine geberir,
Allah’a zor mu var? İnşAllah diriltir.
Sen’den başka her şeyden bîhaberdir,
Ben’den başka herkes hikâyendir.

Aşk yüzünden kalmadı hiçbir şeyim,
Oğuz, Aşk’ın kana cana gelmiş halidir.
Dünya bana göre hâlâ kızılkahverengi taş devridir.
Oğuz Mağara Adam’ı gibi cahil cesaretinde,
Aşk ateşine esir değil, vazgeçmez yine de.
Buna katlanırım, sorun değil, olmasa Kahkahaların,
yüzüne her baktığımda hatırlıyorum olanları,
O anlar kahırlandı diye, durdurdum zamanımı.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 038