Sonu Zulüm

Yardıma ihtiyacım varmış gibi mi görünüyorum?
Bilmiyorsun, Sana ihtiyacım var ve biraz zamana.
Zaman emrimde, bu gün git desem gider, dur desem durur.
Bu Aşk’ın tam zıttıdır. Git dersin gitmez, kal dersin kalmaz.
Beni kınıyorlar esefle, Aşk’ından pes etmiyorum diye,
bilsem-ki uğru ölüm, sonu zulüm, gitmem hiçbir yere.

Cahilmişim yine de, Sen varken,
Vakti Tamir etmek gelmemiş aklıma.
Sen yanımdayken, akıl bende kalır mıydı?
Bakıp geçmişe Martı bakışı,
hatalarımın kanatlarını kırıp, düşürüyorum yere,
yerle bir ediyor Bed, olabildiğince Aşk’ı,
ben saygıyla hayal kuruyorum.
Aramızda-ki fark bu, Bed asla inanmadı,
Oğuz Aşk’tan yanandı, o yüzden yakıldı.

En basit şekilde Aşk’ı görürsün gözlerimde,
sonra karamsarlaşırsın, karmakarışıklaşırsın.
Her söze aldanır, alınırsın, bu Aşk’tandır,
Dünya Ben’im sanırsın, hiçte anlamazsın,
kalmayacağın gibi dünya da, dünyalık hiçbir şey de,
kalmayacak yanında. Buna Sen’de dahil, bir de Martı.

Hatırımda kalanların, can alanlarım,
biraz da yürek yakar edâların,
Vakit söndürür ateşini sevdaların.
Sönmemek için vakti tamir ettim.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 037