Yeni değil, duydukların da eskidiler,
söylediklerim, yazdıklarım eskimişler,
bu eskilikte eşsizlik benim değerlenişim,
söyle, sana, kim değerli sözler yazdı?

Herkesin amacı bir gramcık yamacınken,
bu histerikten haberdarsın ve gitmemişken,
ne geçecek eline üzüntümden başka,
benim senden başka sevincim yoktur.

Hudutlarımda gururdan bombalar var,
her geçişimde patlayıp, parçalar etimden,
tek-tek sökülüyor ciğerimden kanser,
bundan kurtulmak bu derece zordur.

Ağlamanın hakkını verdim, erkek olarak…
Aşktan değil de neden ağlayacak erkek?
İnsan değilmiş gibi davranıyorlar lakin,
aşık olan da benim, terk edilden de…

Oğuzhan Deniz * Gururunuz olmasaydı yaşamayı ölüme terk etmezdiniz insanlar.