Onca sözü yazmama rağmen,
anlamadım hiç Aşk’ı,
buna rağmen,
Aşk’ı Sana anlatmaktır amacım…
Bazen kalp kırarım, kalk kaçalım der Martı,
hüzün saçar bakışları,
donup kalır parmaklarım, yazamaz tek satırı,
anlatmaktır amacı.

Sen’den kafiyeleri var eder eller,
ellerimden çıkanlar gibi olur mu hiç?
Ellerime de yüreğimden gider…
işte, böyle de düşün beni.
Artık bit, Kalp Belası, Oğuz hatası,
yaklaşanlar tadıyorlar yangını,
yakma diyorlar da, elimde değil.

Keyfim kaçık yıllardır,
işi deliliğe vurup, kurtarılmayı bekliyorum,
aslında hak ediyorum ben yangını,
bir başkasına sığınıyorum da,
biliyorum O’nunda bırakacağını.

Kalp Belası / 019