Kalp Belası,
Aşk Hastası Oğuz’un yok devâsı,
hüzün ayaklarının izleri, dizlerimin bağsız adımları,
Sana gelebilmek için geçiyor uçurumları,
yetişemiyor bir türlü, Oğuz Aşk yüzlü.

Aşk’a baka baka gözüm,
karardı sakallarım, sakladı gamzelerimi,
taziyelerim çoğaldı, bu Kalp Belası.
Mani gibi gelir ya şiirlerim Sana,
sanıyorsun hiçbirinin gerçek olmadığını,
sandığımda saklıyorum en güzel satırları,
yazıyorum da, hatırı kalıyor gururumun.
Huzurumun burnu kanar benim,
umutlarım kör topal, Aşk’la yatıp kalkmaktan,
şaşı bakışlarım… hiç şaşmadım Sen’den…
Güzelliğinin sarhoşluğundan, tek bir yere bakarım,
bundandır sanırım.

Oğuz Aşk’ın çağ yazan adamı,
çığa bürünür yıllar sonra saçı,
beyazlarla sararlar koca Aşk’ı…

Kalp Belası / 018