Korku içimden korkup kaçtı Aşk’ından…
İçinden dışına Sen taşmış Aşığından…
Ben, nefesinde Sen tutmuş Adam…
Korku da korkup kaçtı Sana Aşıklığımdan…

Ben, neşesinde Sen saklı adam…
Umudumu nasıl kırdın dudaklarınla,
o saf çelikti, elmas dirayetinde,
neşem kaçtı sirayetiyle.
Hiç yok canım,
bir şey yok canım,
iyiyim…
Kimseyim,
artık kimsesizim,
Yetim’lik neymiş öğrendim,
demek böyleymiş,
demek öyleymiş…

Sen anlamadın sevgili,
oysa beni anla diye yazdım ben bunca şiiri,
bu beni yakmakla bitirir mi?
Benden geriye Sen kalana dek yakman gerek,
o zaman biter ancak,
Sen yakmasan da ben yanacağım…
Hiç şaka kaldırmaz yüreğim şimdi!

İster kibir de,
ister şiir,
benden başka yazanın yok,
seni seviyorum’dan başka ne bilir onlar?
Benden başka Aşığın mı var?

&

Sen büzüyorsun ya dudaklarını,
büküyorsun kalbimin damarlarını.

Bir sus,
Bir konuş…
Bir gül,
Bir üzül.
Bir hatıra,
Bir unutma.
Bir hatırla,
Bir kahırla.
Bir bakış,
Bir yanış.
Bir kalış,
Bir kaçış.
Bir gör,
Bir kör.
Bir köz,
Bir söz.
Bir an,
Bir can.
Bir göz,
Bin öz.
Bir umut,
Bir unut.
Bir ilk,
Bir son.
Bir adam,
Bir kadın.

&

Ne kadar canım varsa, yandı.
Ne kadar yanıyorsa can, o kadar yandı.
Öyle ya,
güzelliğin en güzel çiçekleri utandırdı.
Utandım kendimden!
Sana ne denli Aşıksam, ondan.
Hepsi bundan…
Hepsi Aşk’tan.

#OD | Sevgiliye Mektuplar – İster Kibir De İster Şiir / Sen’den başka bir şey düşünmeyen adamdan da korkulur.