Ustalık sunar Aşk’tan kelimelerim,
telafi edeni bulunmaz kafiyelerimin,
ilham başka kimsenin aklına uymaz,
uyaklar ayaklarımın altında, cansızlar,
Aşk denen kadavra, bu Sana palavra,
abrakadabra; sihir unutturamaz bana,
Aşığım ya ondandır…
Şiir yalvarır bana, yaz da yad olsun O’na,
günü gündüzden alıp geceye çeken Râbb,
Râbb’imin elinde Ruh, bir O unutturur O’nu.

Saygımda kusur yoktur, Aşk’ımda canım çoktur,
yokluk O’nsuzluk, ihtimali olmasa geleceğinin,
çıkarırım beden elbisemi Ruh’umun üzerinden,
bir ihtimal daha var diye gelmenin, bekliyorum yine.
İnat değil mi? Değil, bu sırf Aşk, bu can yakan azap.

Uyanmak gerek artık bu uykudan,
uykulardan.
Bu gün yine Sen’i görür gibi oldum,
gözlerim görür gibi oldu.
Sonra kapandı yine perdeler,
sinmiş üzerine is kokusu, ateşi sigaramdan.

Yağmur Kuşağı / 27