Ben misafirim dünyaya,
Aşık oldum dünyalığa,
bundan bütün acı-sızı.
Sen ne arsız bir misafirsin,
serip tahtını bu kısacık zamana,
Aşk’tan başka her şey hatırında,
hatırla.
Çünkü ben her şeyi hatırlıyorum,
unutma,
çünkü ben hiçbir şeyi unutmadım.
Unutmayacağım aklımın yettiği kadar,
Ruh’um,
sonsuzluğa yaratıldı, Sen’sizliğe değil,
güzelliğin bozdu bu dengeyi, fanileştim.
Sahi, ne değersiz bir toprak parçasıyım gözlerine,
ihtimaller üzerine kurduğun Aşk evrenin,
beni hatırlamadığından tüm felaketlerin.
Felah edelim günü, hüznü ceketinde kalsın Oğuz’un,
kim istemez ki kendi Güneş’inin yastığından doğmasını gözlerine,
onların güneşi tek. Sen kıymet bil, benden başka isteyenin de yok.

Aşık İhtimali / 11