Hoş mu geldin ne?
Bir hoş yüreğim, heyecanımdan titrer dişlerim,
karışır parmaklarım birbirine, yazamam.
Hiç uğraşma,
ben iflah olmam, yine de güzelliği var Râbb’in hikmetinden,
buna saygımdan oradasın zaten.

Binlerce sayfamın, binlerce kelimesinde varsın,
birinin hürmetine gelsin, sonra yine gitsin, nâgam.
Sen’i Gökyüzü’yle, Güneş’le betimlerim ben,
Aşk’ımla kıyaslasam, ne Güneş’in kalır ne Gökyüzü’n,
artık Sen bile, basit bir bakteri gibisin Aşk ilimde.

İlim de var Oğuz’da, bilim de, bildikçe biter cahillik,
bilmenin sınırı olmadığından, sonsuzdur cahillik.
Buna denk tut Aşk’ı, Sen yanımda olsan da, Aşığım.
Tadım kaçıktır benim, aklımda öyle, Aşk’ımdan gelir,
Aşk’ımdan giderim akşama, beni sakın aksatma.

Bir an bile gözlerini ayırma gözlerimden,
nasıl ben hiç ayrılmak istemiyorsam Sen’den,
gözlerim de öyle, kopmak istemez gözlerinden.

Kalp Belası / 040