Dudağımın kiri sigara, sigara gibiyim.
Bitince, bir köşeye itilen, yine de,
sigara gibisin, içtikçe, soluyan ciğerimin,
yeniden isteği, heyecandandır duruluş.

Kurduğum cümlelerde hiç bir mana arama,
anlam vermeye çalışmıyorum gitmene.
Çünkü o zaman binlerce düşünce,
kafamın içinde yer değiştirir, ölüme gider.

Seni hatırlamak için hiç bir çaba göstermiyorum.
Görmediğim halde, hiç bir an unutamıyorum.
Eşsizliğinden değildir bütün bu sarsıntılar,
eşsizliğimdendir aşk’ın böyle cesaretlenişi.

Bir kaç dakika daha uyanık kalacağım sanırım,
o bir kaç dakika boyunca yine seni düşüneceğim,
bu bir kaç dakika geçerken aşkım biraz daha
eskiyecek, sonra ”Rüyalarınla” devam edecek.

Oğuzhan Deniz * Kötüyü var eden insanlar.