Kuş ötmeye, kedi kuşu yemeye ayarlı,
Oğuz Sen’i sevmeye, Sen’in için ölmeye,
eksik ettiği için şükrü dilinden, ateşte.
Râbb’im, Merhametinin bir sınırı yok,
bunu bildiğim için mi işlerim günah?
Yalvarırım yakma beni, kendimde bile değilim.
Aşk elimi-kolumu bağladı, ben Sen’den utandırdı.

Râbb’im, Aşk dediğin, güzelliklerinin yanında nedir ki?
Bunu bildiğim halde gelmiyorum ya, haklısın yakmakta,
Râbb’im, ben beşerim, benim tenim dayanmaz ateşine,
Sen’in ateşin öyle kudretle yanar, ne ten bırakır ne can…
Râbb’im beni bu işten vazgeçir, unuttur bana Yağmur’u,
kurtuluş yolundur, bilirim de neden gitmem bu yoldan,
yürüdüğüm yol Cehenneme çıkar, beni bu yoldan çıkar.
Hamd’ı Sana, Aşk’ı Sana, Gönlü Rıza’na düşmüş Oğuz,
ateşler içinde ki Oğuz’dan hayırlıdır, beni hayrına yakıştır.

Bu aslında onunla alakalı, çıkmasa karşıma,
ne güzeldi Dünya, kirletmeseydi ellerimiz,
Dünya’da beş para etmez Cennet olmasa,
Merhamet’in olmasa, hangi kulun orada?
Yüceliğine incedir boynum Kul’dan,
Râbb’im beni vazgeçir bu işten, kurtar ateşten.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 075