Aşığın hayali uyutmaz Aşık adamı…
Aşk adamı uyutmaz Aşıksa kalbi katranı,
eritir bildiğin ne kadar buz varsa sarkaçları…
Saçlarından sarkıyor elimi çatlatan soğukları.

İnanmadıkça, görmedikçe, öğrenmedikçe Aşk’ı,
ne anlasın aklı kıt Oğuz’un anlattıklarını.
Aşk’ı bilse cahil yuvası aklı, anlardı anlattıklarını,
Aşk’ı bilmediklerinden bunca yaban bakışları.

Harflerden kafiye ordusu dolanır zihnimde,
hepsi Sen’i betimlemek için dolanıyor peşinde,
kimin haddine, Yaratanın eseri, nasıl anlatılır?
Zaten yaratmışken en güzel biçimde, benim nasibime.

Özlem doldum, taştım… kalbim önceden taştı,
yeniden yeşillendi toprak rengi gözlerinden Aşk,
ne güzeldir bu yüzden toprak,
gideceğim yeri görebiliyorken gözlerinden.

Alev / 31