Yalanmışsın güya, buradasın ya işte,
sözlerimdesin, bazen gözlerimdesin,
en önemlisi kalbimdesin, kim desin?
Ne desin de unutayım seni, utanırım…

Küserim dünya milletine, hangisi?
Ne dengidir aşkıma, senden ötesi?
Telafisini yapacak kadar aşık olamazlar,
benden daha aşık olduklarında, unuturum.

Benden daha acımasız olduklarında,
aşk yeniden hayat bulup, omuzlarıma konar,
martıya eşlik eder binlerce sözler,
o zaman günaydın der, güzel bir ses tonu.

Bu seni yok etmek demektir de,
benim elim varmaz buna, gönlüm razı olmaz,
gönlüm razı olmadığından razıyım bu halime,
terk edilmişliğimi de terk etsen keşke.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 118