Sana basitlikten ötedir Oğuz kul,
haydi, onlarda böyle marifet bul,
dünya ben’siz sefil başına kalır dul,
hastası evrenin Aşk’tan budala Adam,
sakalımı sıvazlayıp yürüyorum işime,
Aşk gelmez işine, Sen’in işin ne?
Aklımdan gitmez yine, aklına gelmem yine,
armağan, can dağıtan gözlerin Hûda’dan,
kıymetini bilip yazıyorum yine sayfalarca,
canımdan kıymetsiz görürsün Aşk’ı canındayken,
canım varken henüz gelmek için geç değil,
Gurur yerimde çakıl, çeler aklımı güneş sarılığından,
ışık sanır gözlerim, ışık saçarken gözlerin,
güneş iş değil.
Sana Sen’den ilham olan sözler,
değmiyor gözlerin, kendini görmekten acizken.
Hazinemsin,
Sen’i ilk bulan da benim, ilk gören de,
hakkın benim, Hâk bilir, yalan değil.
Gülümsemene muhtacım, nefesini solumaya,
Oğuz Aşk’ına dolunay, dolu ay var etrafında,
biri ben gibi parlamaz ilhamdan, yazamaz.
Aşk’ı yazanlar arasında kalemini kıranlar var,
kim Sen’de ben kadar sebat eder, hayal kurar?
Kıymet bilip akıllan, aklın yalan dolu mahfâr.

Aşık İhtimali / 21