Aşık Adam’dan, Altın saçması kafiyeler,
zor işler, kim kurabilir Sana böyle sözler?
Buna denktir kaybettiklerin, kaybedeceklerin.
Kaybedeceksin,
yolunu göstersen Oğuz’un gururlu göz işaretidir,
gözlerini Sen’den çevirmemek için bahanesidir.
Ey Aşk’ın sağanak yağan yağmuru,
yoluna pusu kurmuş bekliyor Martı’larım,
Sen Güneş saçlarınla geçerken Çam Oğuz’undan,
aklını çelecek sözler fısıldayacak orman.

Aşk’ına gerçekten ben değer veririm,
Aşk kutupları eritmek olsa, eritirdim,
Ferhat’ken, dağları deldirdi, aynı kaderden,
yazılmış bir kaç beyittir.
Kibirli cümle uyakları bunlar,
Aşk’la uydurulmuş sözler bunlar,
Can koyulmuş içine, azıcıkta umut,
biraz da ömür serpiştirilmiş içine.

Sen’sizlik, gözüme iğne batırırcasına eziyettir,
zaten bu eziyetten uyuyamam ya, alıştım artık.
Ben, Sen’in için, hazin sonlu filmim,
izle başa sarıp tekrar, tekrar kafiyelerimi,
Aşk’ım gibi, ikiye katlansın üzüntülerin her gün.

Oğuzhan Deniz – Güneş Kavalyesi / 066