Sana pırlanta sözcükler,
demin devrildiler yine ilham ile aklıma,
aklımı devşiremedi Ruh’uma,
Sonsuzluk nedir bilmiyorsun,
Sen’sizliği de öyle.
o yüzden Dünya yurdun sanıyorsun.
Sen bilmiyorsun, yurdun yanımdır.
Dünya’mın gürül-gürül yanan sobası,
sonbaharı da getirir, ilk baharı da,
soba marifet değil yakanın kudret eli yanında
meyinden içilmez bu feyz, fezaya bak gözüm,
feyz al gönlüm, bir bir dökülecek her yaprağın,
şimşeğin aydınlatması kadar dünyadayım.
Ne güzel yağmur yağar şimdi,
gökgürlüyor,
Ekim’in 15’i, terk edilişimin üzerinden 5 sene geçmiş,
3-5’in lafını yapar ilhamım, hiçte mantığı yoktur.
Sen’i kendi anladığım dilde anlatıyorum,
başka kim anlar Aşık dilinden?
Aşık ilinden geçecek adam yok, geçen çok ölü uykuda,
gel de uyuma, buna razı gönlüm Rıza’dan uzak günlerde,
ne közlerde beden bilgisizce, cahilim,
güzelliğine kanmış aklımın darası,
kalıbı incecik bir beden örtüsü kadar yaşantı.

Aşık İhtimali / 26