Ruh

Sen’den vazgeçmem için, vazgeçilmez olmalı vazgeçmek,
bu aptal cümle gibi ahvalim, her halim Sen diye yalvarır,
gökyüzünde yer kalmadı dualarımdan..
Dudaklarımdan dökülenleri dinle bir de,
henüz Aşık sesi işitmedi kulakların,
şaşırıp kalırdın, şaşı bakardı gözlerin,
gözlerim gibi, Ben’den geçti gitti zaman,
hazan ahzana bürünüp, hasat kaldırdı asık yüzümden,
onca satır Sen’in yüzünden,
Canı satılık Oğuz’a pazaryeri Aşk’ındır,
yanmak bu denli tatlı olabilir mi başka uzaklardayken?
Bitmedi, henüz hiçbir şey bitmedi,
zamana ihtiyacı var Ruh’unun sonsuza kadar,
bu yüzden sonu yoktur Ruh’umun…
Sen’i beklerdim yine de, ilelebet kalsa Ruh canımda,
benim değil Ruh’umun zoruyla.
Vazgeçecek olsam değerlenirdim,
vazgeçemediğimden böyle eridim,
sonra bittim, sonra yine filizlendim…

Aşık İhtimali / 05