Yufka yüreğimin güzinesi Sen,
yanıyor tenim kabarcıklar halinde,
Aşk allayıp-pullayıp sev diyor,
seviyorum gücüm yettiğince,
kimsenin gücü yetmeyeceklikte…
Defterim ne güçlükte,
nefsimin yıkıntıları altında Ruh’um,
bu yüzden durgunum, huzursuzum.
Bir sende bu kadar gurursuzum…
Gelme ihtimaline sarılmışken,
bir o kadar da olumsuzum…
Yine de Aşk denen illet,
gökgürültüsü kadar heyecan verici,
sonra yağmurda ıslanmak kadar keyifli,
sonra korkutucu.
Korkutucusun…
Her şey değersizleşecek, Ruh ait olduğu yere döndüğünde,
elimin bir önemi kalmayacak, bedenimin, kalbimin.
Sen’i anlatmak şu yüzden zor,
hiç bilmediğim halde yüzüyorken Aşk ilinde,
Aşk’ın ne istediğinden de habersizim,
Sen’i mi istiyor? Ölüme istekli kim var ki?

Aşık İhtimali / 04