Nazar değdi gölgene, bulutlar kapattılar,
yeryüzü ağlamaktan vazgeçti bir an,
sonra yine üzüldüler, yattığın kaldırımdan,
sonra ayaklarınla ezdin, yine sevindiler.

Basit bir kaza değil aşk, bu bir anlık çarpışma,
kalp kırıklığımın milyonda biri dizlerinde,
düştüğünde parçalandılar da onurlandı çiviler,
kanının düştüğü yerde yeşilden çiçekler bitti.

Ve bitti diyorum artık, neredeyse bitti,
az kaldı bitmesine diyorum, sahiden azıcık,
kaldın ya gönlümden her gün eksilip yalnız,
işte bundan tüm vücut ağrıların, kazaların.

İnanmamıştın da, nazarı değdi şiirlerimin,
her birinin anlattığı sen’ler, işte buradalar,
inanmaktan başka şansı olmadığı için kaderin,
Allah’ın sözünden çıkmadı da, yataklardasın.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 168