Sahne

Ve kalbimle ilgili milyarlarca söz,
güzelliğinden kareler… İlham denen kafiye cümbüşü,
aklımda öyle gezinirler… Birbirilerine asla değmezler.
Varlığının eşi mi var? Öyleyse söyle, Aşk’ımın dengi ne?

Sana zor sorular soruyorum hep…
Bilmediğin yerlerden mi, yoksa çalışmadıklarından mı?
Bilemiyorum…
Bildiğim bir kaç şeyin içerisindedir, Sen’i Seviyorum.

Her şey ve herkes nasıl da olması gerektiği yerde…
Bu kaderimden bir sahne…
Ve sahne bittiğinde, kendini oynamak zorundasın.

Benden önce kaybedeceğim bir tek inancın var…
Benden önce ne kadar çok şey varsa, hepsi Sen’de,
kıymetsizlik, Aşk kefende hafiflik, oysa Oğuz kainatı bilir zihninde. İlmi de öyle derinleştikçe derinleşir.
Oğuzhan, Deniz’dir,
bu derinlikte Sen’i kaybetmediğine şükretmelidir.
Ve Sen, kıymet bil.

Canlı Anestezi / 05