Aşığım, Adem elmasıyım…
Doğamda var kaybetmek…
Ve sadece gözlerinde izleyebilmek tüm doğayı…
Aşığım…

Kazanmak basit, kaybetmek olmasaydı, kim başarabilirdi? İmtihan olmasaydı, ne anlamlı olabilirdi?
Kaybetmekte öyle, kaybetmemek için çaba sarf etmeli,
öğrenmeli kazanmak neymiş. Bilmeli.
Aşk neymiş, öğrenmeli, ama kaybetmemeli.

Aşk, huzur mu verir, hüzün mü?
Farkı yok… Hiç olmadığı kadar hayal kurdurabiliyor.
Kötü de olsan, iyi hissettiriyor.
Anlıyorsun işte o zaman… iyi nedir, kötü kimdir!

Onlar mantıklarına dayalı yaşıyorlar…
Ben kalbime, belki de bu yüzden yanıyor içim…
Aslında akılsız başın cezasını hep kalpler çekiyor…
Peşinde sürüklüyor, tam doğruldum derken öldürüyor…

Sözlerimi anlamak zor değil,
Sen’i anlatmak zor olan… Zor.

Canlı Anestezi / 04