Beni mi görüyorsun oralardan,
sağ gözüm seyiriyor da, hadi inşAllah.
Dualarımda sahtekârlık yoktur,
benden başka dua edenin de yoktur.

Ne sanıyordun?
Aşık olurken derinden derine gözlerinin yeşilinden ta parmak uçlarına,
ne sanıyorsun…
Oğuz çekip gidecek olsa, en başından bulaşmazdı Aşk’ına,
savaşa gidercesine gözü kara gelmezdi.
Evet gözüm karardı, kahverengisinden renk kalmadı,
koyulaştı Ruh’um da ben kadar budala…

Aşk isteğinin tamamı Oğuz’da, Oğuz’da yaşayamaz da,
bedenindeyken Ruh’u çekilip alındı, bedende bir gram kalmış canı,
saklar ölüme, ölüp de dirilişe, inanmıyor muydun?
Mahşer kalabalığında tanırsın beni, başımda-ki kara sevda ile.
Ben Aşk’ına kapamam gözümü, Aşk’ınla kaparım,
rüyalarda-ki buluşmalarımızdan ayrılır parmaklarım,
uyanırım sonra Aşk sersemliğinden resimler vardır yüzümde,
bu görüntü de Aşk’tan başka bir şey göremezsin.
En başından beri bende Aşk’tan başka ne görebildin?
Başka ne görebileceksin ki?
Gördüklerinin tümü bendeyken tenine,
zorla güzelliğin tadını da tanımıştın, tatmıştın.

Beni konuşturur da terk edişin,
Sen’i mahveder konuştuklarım… Uyanık kalmalıyım,
düşmemek için bu Aşk’ta gözünden.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 016