Buradan göremiyorum ya Sen’i,
uzaklığı bahane ediyorum söz de,
sözle boyum uzamaz da, kısalmaz da,
uzaklık bununla yakınlaşmaz da,
uzaklık bununla ikiye katlanır.

Şimdi, uzaklığına milyar kilometre eklesen,
bu Aşk’ından bir kilo eksiltemez benden…
Neden mi?
İşi gücü peşinden gelmek olan Adam’ım ben,
hiçte korkmuyorsun benden, oysa korkulur.
Uzaklık, korkuluk,
körkütük sarhoş cümlesi bunlar,
korkma, ben Sen’sizliği koruyorum.

Aşk’a inanalı,
başım on bin güneşlik yastıkta,
bir sağa, bir sola dönüyorum,
uyuyamıyorum.

Bu hayal gücüm mü sanıyorsun?
İşte, yine bilmiyorsun.
Hayal etmek için, önce Sen kadar güzeli gerek,
sonra bunu yaşamak gerek, yaşanmadan bilinmez derler ya,
bilinmez.
Ben bunca ateşi hissetmesem, bilemem.
Bilmesem, bunca sözü nasıl yazardım?
İşte, bilmiyorsun.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 063