Yarına hazırlık yapar Dünya’lıklar,
haz almazlar andan, anlamazlar Aşk’tan.
Aşk bir Dünya hayatınca yanmak,
hayatı Aşk uğruna harcamak, aptalca,
kolaysa akıllandır kendini Aşk’ta.
Aşk’ta bol yangın, bitmez umut hakkın,
yandıkça umutlanırsın, Râbb’tan ümit kesilmez.

Aşık, terk edilse de vazgeçmez, terk ederse vardır bildiği,
mutlu edemedikten sonra Sen’i, Aşk yine anlamsız.
Nitekim, olmadığına şükreder gibiyim, zaten şükrederim…
Belki hiç olmaman yakacaktı canımı, dayanılmazdı bu acı.
Garip bir şekilde Sen’i görürüm ben her an,
ne hikmettir bilmem, o an hava da Sen kokar.

Yağmur öyle buluttan yere düşmez sadece,
anlatır yeryüzüne, gökyüzünde ne var ne yoksa…
Yeryüzü bundan çiçek açar, bundan bereketlenir.
Her şey de bir denge vardır, biliyorum.
İyinin karşıtı kötü varsa, sevgilinin karşısında sevgisiz vardır,
Aşk’ın karşısındasın Sen, Ben ateşin içindeyim,
yanımda Martı’lar, yanarlar… Oysa uçmak kanatlarındadır.

Yok olmak diye bir şey yoktur Aşığa, aynı şekilde zor da,
yokluğundan anlamaz Aşık, çocuk gibidir, yoktan da anlamaz.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 096