Saçma sapan şairlerin sözlerini okuyorsun,
Sana Aşk’tan kafiyeler örüyorum,
görmüyor musun, ölüyorum…
Dünya ibadetim için bahane, ben Sen’inle kirletiyorum.
Bu büyük bir yangın,
söndüremezsin,
gülümseyerek unuttururum sanıyorsun da,
ben uyanıyorum,
Sen’sizlik, sonsuzluk, biliyorum…
Aşk’ta öyledir, o yüzden Sen’sizliğime denktir sevgim,
Sen’inle alakası yok, bu Aşık olmakla alakalı.

Kayboluyorum gün geçtikçe,
gün geceye döndükçe, azalıyor ihtimalim,
kim bilir son bulacağını Allah’tan başka…
İçimde ki Aşk’ı, O’ndan başka kim bilir?
Hiç kimse, hiçbir Aşk denk değil sevginle.
Gelsen keşke,
bitse şu Kalp Belası,
mucize bekliyorum da,
Aşk’ından körüm, etrafımdaki onca mucizeyi görmüyorum.

Kalp Belası / 085