Oğuz Aşk’ın karaya vurmuş naaşı,
Alev Alev kavururken güneş yeniden,
gözlerini açıp, yürüdü Aşk’a,
Aşk, Alev ya, ondandır.

Bundandır kelimelerin dirilişi,
kafiye sıraya dizilir, dize dize,
dize geldi yüreğimden Aşk’a dair,
ne varsa yüreğimde, elimden gitti.

Bir tek Aşk suçtur, kafiyemin uçurtması,
yükseklerden uçtukça dondu, koptu,
gözlerimden kaybolana dek izledim,
izledikçe özledim, yoruldu gözlerim.

Tutuştu yeniden yüreğimden önce,
sonra kelebekler uçuştu yüreğinden,
izliyorum yeniden Aşk’ı gözlerinden,
izledikçe özlüyorum, özledikçe görüyorum.

Alev / 37