Güzelliğine,
benden başka herkes ayakta uyur,
oysa ben yıllardır uykusuzum
sensizlikten.
Bensizlikten canım çıkar,
sevapsızlık imtihanlarıyla baş-başayım,
amellerimden hâk ettiğim kadar yangındayım.
Aşk ateşine nazaran ne büyüktür kaybım.

Çimdikle beni ama uyanmak yerine unutayım,
ellerinden geliyorsa böylesi sihir,
bir daha dokunabilmen için aklımı kaybetmeliyim,
razıyım, hafızamın tam ortasında sallanır salıncağın,
rüzgarı hayallerimdir. Takibinde Rüzgar bile saçlarının.

Peki senin hayallerin?
Ne oldu onlara?
Neden indirdin kepenklerini?
Nasıl da kısaldı birden elbiselerin?
Mantık mıdır saçılmak, dağılmak sevap mıdır?
Öyleyse mantığında benden başka günahsız da kimdir?
Dağıttım ya Aşk’tan,
Aşk Oğuzhan Deniz’de bilmem kaç kez seken taştan…
merak etme, unutacağım, çekirge bile üç kez zıplar.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 007