Dönüyor dünyam yörüngende,
birkaç gezegenin nadide sıralanışı,
tuhaf gerçek güzelliğin yanlarında…

Kime ispat ediyorsun güzelliği?
Çiçeklere mi?
Gökyüzüne mi?
Hepsi Sen’in yörüngende değil mi?
Ve kadın,
söyle…

Sen Aşk için yaratılmadıysan,
oluşumu gözbebeğin,
anlam aramak doğuşlarda,
doğanın koynunda onca varlığın,
artık biliyorum,
Sen’in yokluğundan daha ağır bir yalnızlık mı var?

Oğuzhan Deniz #Nazenin / 034