Benden duymadığın şiire, ben şiir demem,
sevmem hatta. Hatta,
Sen’i hatırlatmayan ne varsa.
Sevmem.
Ucu yanık bir sigara daha,
ciğerlerim bununla oyalanır, boğulur dumana,
kokunu anımsamak ümidiyle.
Ümit tükenmedikçe, vazgeçmek için de sebebim yok,
tükenmedikçe Aşk’ım, Aşığım…
Bir gün vazgeçersem bil ki olgunlaştım,
kurtulup Sen’den, başkasında uyanacağım.
Ümit tükenmedikçe ihtimalimden, Aşk çıkmaz Ruh’umdan,
Aşk’ın çıkmaz bir yol, bu yüzden gidemiyorum Aşk’ından,
güzelliğin vaktin akışını suya çevirdi,
saniyeler damla-damla göle dönüştü,
Aşk dakikaya bölündü,
saatler Yağmur olup götürdü ömrü…
Martı Aşk’a bürünüp başıma üşüştü, Bedbinderune geldi sonra,
sonra oldu sonra da, tadabileceğine ne kadar Aşk varsa,
Oğuz hepsinin bütünü.
Yoktur yüzünün ütüsü, sakallarından sıvazlanır üzüntü,
dökülür beyazlarından bunca senenin hüznü.

Aşık İhtimali / 36