Aşk, Oğuz’un Can’ı,
nasılda yakıyor Can’ımı…
Can’ımı da alıp gitmek istiyorsun,
nasıl da Can’ıma kastediyorsun…
Sen’sizliği kastetmiyorum,
nasıl da bu kadar sevgisiz olabiliyorsun?
Öldürecek kadar…
Anladım, beni Aşk’ınla öldürmek istiyorsun,
ama bilmiyorsun, Oğuz zaten Aşk’tır.

Bunca şiire gözlerini kapıyorsun,
başka şairlere mi aldanıyorsun? Başka kimin var ki?
Gözlerimin Sen’sizliği, ölüm kahverengisi,
gelirsen, her bir zerre yereşerecektir.
İnan, her şey güzelleşecektir.
En azından benim için.
Bu Aşk’ta kendimi düşüneceğim tabi,
Güneş Deniz’inde yüzen benim,
bilmiyorsun ateşi, tatmadın henüz Aşk’ı, bilmiyorsun.

Tutuklu değilim Aşk’a, tutkuluyum,
Aşk’ın tutkalı yapışmış kalbime de,
Tut elimden, öylece kal.

Son yanılgımdan yanalı,
tattım Aşk-ı yangınını,
Sözlerim Aşk’ın baca dumanı.

Oğuzhan Deniz – Martı Terbiyecisi / 074