Üşümüş parmaklarının kırılgan kemikleri,
Ellerinden mi öğrenmişti kalbin kırılmayı?
Hayır hayır, oğuz Aşkının eksiksiz tamamı…
Kime faydası, Aşk’ı hiç uslanmadı.

Bir kış ayında açmıştın gözlerini bana,
ilk defa gördüğümde hava buz kesmişti,
canım bundan habersizdi, ateş kesilmişti,
canım öyle buhrandaydı, bundandır Aşk.

Saçlarının dalgasında Oğuzhan Deniz…
Öyle fırtınalı Aşk’ı… göz açtırmaz uyku,
son uyuyuşa çok zamanı varmış gibi,
nedir bu zaman bolluğu, zaten uyuyacakken.

Evet, evet… ebede uyuyacakken dirilişe kadar,
bu ne uykusu böyle?
Aşk’ı görmezden gelmekte caniliktir…
Oğuz’un üstü başı-kan, bilmeyişinden.

Camdan Kafes / 38