Misafir zihniyetinde aşıklar,
bu yüzden kısa olur ziyaretleri de,
eziyetleri de burada işte,
işledikçe görüntülerini gönüllere,
ölümcül gönül darbeleriyle süründürürler,
onlar kendilerinden başka kimi düşündürürler?
Başka kimi düşünebilirim kalbimde Sen var iken?
Kalbimin dili olsa hiç susmaz ya,
aklıma vuruyor bu yüzden ilham saçması,
akılda uslanmıyor ya, dilime vuruyor bu yüzden.

Hepsi Sen’in yüzünden, yüzünün güzelliğinden,
sanırım bunu binlerce kez söyledim,
işin içinden böyle çıkıp, kendimi temizledim.
Hepsi Sen’in yüzünden.
Sözünden alınmayacağın kadar Aşık’tır Oğuz,
görmüyor musun?
Göremiyorsun, gözlerini çalan boya nasıl bir renk?
Reşatlık unuttur Aşk, reşitlikten düşüp eşitlik,
yanmak peşinlik, eğer Aşk’ın varsa, gönül ateşi parlar.
harlar duvarlar, üzerine gelip, kapanıp dururlar…

Dışarıdayım, Aşk’tan yağan yağmurla durulanıyorum,
orada bekliyorum, sabit bir kaya gibi sert şekilde,
eşim, benzerimde yoktur Sana Aşık’lık mertebesinde.
Vakit Tamircisi’nde.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 022