Ben, Sen’in için yine doğmak isteyecek kadar cesaretliyim
ve ölecek kadar. Ve yine, yine…
Ve yine Aşık oldum şu an Sana,
bunu, Anne kokusu gibi düşün,
evlat gibi düşün.

Sen’i düşünmek için hiç çaba sarf etmem,
Ben’i düşünmemek için çabasız olman gibi,
Cennet’e göre değersiz bu Dünya,
bana göre, bir başka Aşık böyle.
Olmaz öyle,
hiçbir şey söylemeden gidilmez, bu Aşığa ağır işkence,
Aşık eğitimlidir acılara, gönül yangınına tecrübelidir diye,
gidilmez öyle.
Olmaz öyle.

Hevesli değilim bu halime, elimde değil,
Sen, vazgeçememek nedir bilemezsin, basittir Sana göre,
basittir başka herkese göre. Gönül işi, kötektir işi,
aşınmaz 40 yılda yürüse ayak bilekleri, sönmez gönül ateşi,
uslanmaz yalnızla, susmaz Sen’sizlite.

Elimde değil, olsa vazgeçerdim,
düşünceme söz geçirmediğim gerçeği,
başka her yalanı üstlenir gelmen için,
doğru kabul ederim de, gözlerin de bir Aşk etmem.

Oğuzhan Deniz – Vakit Tamircisi / 068