Anlıyorum, anladıkça anlak budala bir adam oluyorum,
bitmiyorum, sevda yokuşunu koşar adımla çıkıyorum, tükenmiyorum.
Öylesine güzelsin ki, saçlarının bir teli için yazabilirim milyar satırı,
bunun Sen’de bir hatırı bile olmaz, ne edeceksin onca saç telini o halde…

Bilmiyorsun, bilmiyorlar. Oğuz ne denli Aşık,
dengesi yitik, sakallarından sıvazla Aşk’ı.
Bütün ilhamımı Aşk denen varlığa yatırdım,
ömür kalmadı, kömür gözüm yandı,
alevin yeşil tonu gözlerin, mavisinden çaldı Oğuz Deniz’i,
saçlarından çalıntı alevin salınan sarısı, kömür gözüm yandı,
gel de buna güç yetir. Oğuz Aşk’ın yatırı, demiştim.

Aşk’ından ölebilecek kadar kahırlıyım,
Sana Dünya hayatı kadar varım,
evet, bana sonsuz sürer Aşk’ın,
yokluğunu böyle güzel yazıyorum ya,
düşün varlığını yazdığımı,
yine anlatamazdım, eminim saçmalardım.
Sana bunca satırı kim saçtı?

Yağmur Kuşağı / 06