Onlar Aşk’ın kitabını yazıyorlar,
ben Sen’i…
Haliyle, bir şiirim ediyor binlercesi.
Hızlı geçiyor zaman Sen’de,
sevdiklerinde de,
bu koşuşturmadan yorulacaksınız,
ardınızdan geliyorum da,
yanınızdan yürüyerek geçecek Ruh’um,
izleyecek gözlerim, gözlerinizi.

Sen, Sen’sizliği bilmediğinden bu kadar vicdansız,
bu kadar rahatsın, o yüzden rahatlıkla gidiyorsun.
Önemi olsa, önemli olurdun,
hiçbir önemin yok gururuma göre,
gel de anlat Oğuz’a, dinlemeyecek nasıl olsa,
öyledir, işte öyle anlatamam Sen’i.

Neden anlatıyorsam Sen’i,
Aşk’ımın bahanesi yok, şahanesi Sen,
harabesi ben, ne marifettir gitmen, bilmem.
Hadi bir daha git, nasıl olsa vazgeçmem.

Kalp Belası / 066-1