Yüklerinden kurtul Oğuz, yıkan…
Yağmur’un ulaşmadığı tek yer kalbin,
bu inde çok değil sevgin, kurtul.
Artık bitsin acı, ulu, kurtlar doluşsun.

Dolunayın en gözde avıdır aşkın ya,
bundan etrafında dolu kurt haricin,
öyle-ki bundan asil herhangi bir şey,
çekip gitse de acı vermezdi, yakmazdı.

Şimdi sığındığın inin önü bir yığın çakal,
aşka ait ulumalar var dillerinde ancak,
sahi olmadıkları çok geç anlaşılır,
Anka kadar sahtesin, dolunay kadar gerçek.

Ben teninden bir parça sanırdım mehtabı da,
güneşi saçlarından alıntılar yapan hırsız,
oysa sen her birinden kapmıştın güzelliğini,
ya da Allah beni, sana aşık olmak için var etti.

Oğuzhan Deniz * Henüz öğrenemedik neden var olduğumuzu insanlar.