Aşık olabilmek için bir Sen gerekli ve yeterli bu evrende…

Bazen beni anlamak zordur, bazen de anlamamak.

Anlatamamak zaten başlı başına başka bir mesele, mesele Aşk’sa anlatamazsın zaten, meziyetin anlatamamak olur. Dolar yüreğine binlerce ilham, diline binlerce kafiye dolanır da birini söyleyemezsin… Dişlerin buz sarkıkları gibi olur damağında, heyecandan birbirine çarpar. Ve bu Sana olan hayranlığımdandır.

Zaten benden başka hayranın da yok. Kıymet bil.

Şimdi bana bakan gözlerine değdiğimden gururluyum, şeref duydum.

Şimdi Sana bakan gözlerime şükür ettim bir daha, tenzih ettim Rabb’i.

Dünyanın günleri sayılıdır ve sayılı gün çabuk biter derler, öyle bitmesin istiyorum ki, öyle zaman dursun istiyorum ki şimdi, işte bunu anlatamam ve anlaşılmak benim için çok zor şu an. Bu an Sana yeniden Aşık olup hayalini gördüm. Görebilmenin fevkindeyim, şükrederim.

Bazen kaçan bakışlarından anlıyorum, bazen de umursamazlığından ve bazen sessizliğinden, işte o an benim için neler ifade ediyorsun bir bilsen.

Sen’i anlatmak hiç kolay olmadı zaten, ben de kolay olmasını istemedim zaten.

Tek derdim zamanla aslında, aslında zamansızlıkla. Geç kaldım… bunun pişmanlığını ömrümün sonuna dek yaşayacağım. Ya da Sen mi geç geldin? Ama hoş geldin, günüme güneş getirdin.

Aşık olabilmek için bir Sen gerekli, çünkü Aşk Sana yakışıyor, Sana Aşıklık da bana yakışır… Ne de güzel Aşık ettin beni kendine, ne de güzel sevdiriyorsun kendini… öyle ya bunu Sen hiç düşünmemişsindir.

Sen’i görüp de Aşık olmasam, adamlığımın hakkı kalırdı üzerimde…

Sen’i görüp de sevmeseydim, sevmenin de hakkı kalırdı üzerimde…

Sevmeseydim ne olurdu peki biliyor musun?

Ben biliyorum, bir yolunu bulup severdim yine Sen’i, Aşık ederdim kendimi Sana… Bir yolunu bulurdum saçlarını sevmenin, bir yolunu bulurdum kokunu solumanın… doyasıya, ciğerime ciğerime.

En hayret verici olan da ne biliyor musun?

Şu kocaman kainatın patlayıp, bir noktadan ayrılması ve zerreden küçük parçaların bir araya gelip güneşi var etmesi, güneşin çekiminden dünyayı var etmesi, dünyaya çarpan meteorların suyu var etmesi ve suyun hayatı var etmesi, hayatın cennet bahçesini inşa etmesi, cennet bahçesinin Adem’i ve Havva’yı zehirlemesi, zehrin Aşk’ı var etmesi, Aşk’ın Sana Aşık olmayı var etmesi… Elbette var edenden gelir, ben Rabb nedir bilirim, şükrederim, o yüzden hayret ederim… Beni başka bir ilde de var edebilirdi ama etmedi, Sana Aşık olabileceğim bir yere iliştirdi, kaderimi ona göre var etti, Sen’i sevebileceğim kadar yakınında yarattı ve yetiştirdi. Ve bu kelimeleri yazdırdı irademden, işte bu hayret verici.

#OD | Sevgiliye Mektuplar * İhtimallere bağlı olsaydı hayat, Aşk’ı var etmezdi o sonsuz ihtimaller.