Bir Lokmacık

Ciğer süngerim kap-karadır Aşk’tan
sensiz soluduğum hava bile katran,
sensizlik, bir kaşık Aşk’ında boğulmak,
bir lokmacık aşıma iştahsızlığım Aşk’tan.

Kopar Ruhumu canımdan, canımı kanımdan,
kapında pinekleyen tek aşığın bu adam da,
çöpü bıraktığın kaldırımdan duyarım isyan,
Martıları çöplükte uçuşturanda bu Aşk’tır.

Elinde kaldı adamlığım, bıraktın boşluğa,
yuvarlanıp bir kapakla, kavuştum yine Aşk’a,
içi dolu bir şiir tenceresi aklım, fokurdayan,
şüphesiz, şiirime tat katan satırın buharısın.

Bak sevgiye, bir de bu şekilde oku kendini yine,
özenle seçtiğim her satırda adın geçer, İlimle,
dilimden eksik etmediğim Râbb’im, İlmiyle,
ismine milyon kafiye kurdurup, yazdırdı yine.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 313