Bendeniz, Oğuzhan Deniz, Sana Aşığım,
Aşk’ın tuzlu denizi, benizsiz…
Samsun’dan filizlendim,
tenimin tadı, tuzludur gözyaşımdan,
beslendi de kanımdan, öyle yeşillendi nebat.

Hadi git de dolaş tüm yeryüzünü, yüzümden Aşık olan var mı?
Hadi git de bul bulabilirsen, benden âlâ Aşık olan var mı?
Hadi git de ara, gözlerin yorgun dönmez mi gözkapaklarına?

Aşk Sen’den Ruh’uma bulaştı.
Bu gezegenin en yaşlı Aşığı,
topraktan irkilip, öyle dikildi karşına,
Oğuz Aşk’tan Arş’a yürüyen zavallı,
Aşığa bezendi gözüm ağlamaktan,
kanı Aşk’a aktığından beri, çarpar kalbi,
Aşık’lar diyarında herkes Sana ölü de,
ben ölmem.

Rengi mengi atmış şu gökyüzünün,
sahte gün satar da herkese,
ben net görürüm Sen’i bu buhranda,
varlar ülkesinde Yok’lar  can bulmuş da,
yok olmuş kimin var kimin yoksa,
ben yok olmam.

Benzemez kimse Sana,
Sen benzer misin Aşk’a?
Aşk’ta laf mı kirpiklerin yanında?
Oğuz’un sözü söz mü göz kırpışının yanında?
Ben veda etmem Sana,
canım sende kaldı da gık etmedim,
canım çıksa da ses etmem ben.

Nice gece olur da, birinde Sen’siz yummam gözümü,
Sen’siz tadı mı kalır mehtabında?
Ay’da nedir teninin yanında,
bir huzme ışık bu karanlıkta,
yaşıyorum Sen’den arda kalanla.

Kolaysa vazgeç nefesinden de,
öyle ayıpla beni Aşk’tan,
öyle nefessiz bırak ciğerimden,
öyle Sana dair ki Aşk,
kalbimden taşar da sığmaz fezaya.

Gücün yetiyorsa Sen öğret bunu bana,
anlatabiliyorsan sensizliği anlat bana,
hadi, unutturabiliyorsan unuttur aklıma.

#OD | Sevgiliye Mektuplar * Canım Sende Kaldı