Gün geçtikçe uslanıyor aşktan kalbim,
kalbim aşktan yanar da, ateş de nedir?
Ateş sensin, istediğinde yakmazsın,
istesem seni yazmam ancak deliririm.

Bu delirmemiş halimdir, düşün artık,
artık düşün de, vazgeçeyim umutsuzluktan,
kahırdan yanan canıma aşk verir ateşi,
gelmediğinden güç bulur aşk da ateşi.

Gelmeyişinden yüz bulur Oğuz,
o yüzden yazar da, el-alem sanır deli,
aklımın sonsuzluğu gibi evrenin bir köşesi,
dili olsa dünyanın, seni bana anlatırdı.

Yahut ellerimde kalır cümle alemin dili,
seni benden başkası konuşamaz bile,
ve yine dile gelse dünya, bundan korkar,
aşkın yüzünden korkuyorum kendimden.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 194