Başını omuzuma yaslamanı yıllarca anlatırım,
ve bilirsiniz, ben bunu yazarım…
Ve yine bilirsiniz, ben bunu yaparım…
Aşık adamın yanında dirinin ölmüşten farkı ne?

Öyleyse diriyken henüz bedenim, sevmeliyim,
öyle çok sevmeliyim ki, kimse bilmemeli,
kimse görmese de, buna Sen’de dahil,
ben yine de sevmeliyim, milyonlarca sebep…

Nasıl kibirli zaman, bir an taviz vermiyor,
an be an vazgeçiyor ömürlerimizden,
Aşk kalpten kudret maşuğa iz bırakır,
sözlerin kulaklarımı iğneleyen tizlerden.

Yokluğa kavuşup, yeniden barıştım halimle,
yalnızlığıma alıştım, zaten yalnızken O’nsuz,
bunca zaman bensiz, ben bunca zaman Sen’siz,
nerelerdeydik… bilmediğinden susuyorsun öyle.

Camdan Kafes / 43