Düşmanımın bile başına gelme Sen,
kıskançlıkla yüklü, asık yüzlü adamım ben,
gözlerimde kurulu binlerce adamın dar ağacı,
henüz verilmedi fermanı, serilmedi naaşları.
Öyle güzel kelimeler var ki aklımda,
anlatsam akıllarını alacak başlarından,
ben hepsini Sana hibe ettim, Aşk’ından.

Yalandan da olsa, sevdiğini söyle,
ben avuturum kendimi öylece,
bir ömür de sürse Sen’sizlik, katlanırım,
bu canımın kıvılcımları, tutuşturmanı bekliyor şiir sayfalarım.

Ruh’uma dadandı Aşk,
hoş, şikayetçin değilim,
gönlümün meyili, gözlerinin yeşilliğindendir,
burnumun direklerine çakılı çivilerdir kokun,
gözlerimi her kapattığımda karşımda durursun,
ellerimi uzatıyorum da, bildiğimiz, yoksun.
Ey Oğuz, bu ne gönlü bolluktur,
duymadığını bile bile,
avazın çıktığınca, afkurur durursun.

Kalp Belası / 077