Aşk’ın uyutmayan sızısı,
can yakıcı,
hâr edici, hâr-ı da getirsen ben gitmem,
bile bile elimi taşın altından çekmem.
Aşk’ına beni denk tutacak kişi hangi delidir?
Od zaten Oğuzhan Deniz’dir,
yürek bilir,
kıymet bilir,
hâd bilir,
böylesi Aşık elbette mahvedilir.

Düşünüyorum da,
sırf bu kelimeleri yazdırmak için de
terk edilirdim ben.
Ne aptalım, ne deliyim ben.

Sen’siz mutlu değilim ki,
nasıl yazayım onca mutlu sözü?
Gözü körün hayal edemediği gökyüzü gibi,
yüzünü hayallerden sakınırdım da,
Sen’i kendime revâ görmekte cahillik.

Kalp Belası / 058