Yokluğuna dair ne varsa, yazmaktayım,
akıl almaz bir aşkla akıllanmaktayım,
Aşk Gölgesi’nin uzandığı yer kadar aklım,
senden esmeyen rüzgar da gereksizdir.

Esas olan yaratılan Aşk’ımdır, ne İlimdir,
şükür olsun Allah’a, o ne güzel bilendir,
beni sana aşık etmesi de inkâra değmez,
gelmen de onun ilmini şaşırtamaz yine.

Yarın sabah bana uyan, uygunsuzlukla,
haber verilir rüyalar aleminden de aklıma,
terse çıkar derler ya, doğrudur sensizliğim,
kavuşmadığımız bir rüya görebilsem keşke.

Soğukluğuma aldırma, güneştir ellerim,
saçlarına, ellerimden bulaşmıştır aydınlık,
gözlerinin de anlamı olamazdı emin ol,
doğa benim için yaratılmış olmasaydı.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 263