Doğa bana göre değil,
tüm yaşam,
bana göre değil,
sensizlikte ölüyorum…
Sevgisizliğine hayretler ederken,
nasıl olabilir deyip,
yine saçmalıyorum.

Gayet normal hâlim,
vaziyetim,
nasıl iyi olabilirim sensiz?
Düşünüyorum…
Senin düşünmediklerin kadar seni düşünüyorum…
Hayal pazarımda,
pahalı hayaller arıyorum.

Yeterince gerçek olmadığı için kızıyorum hayallerime,
yalnızlığıma kızmıyorum,
zaten saçma olurdu,
onu var eden sensizliğe de kızamıyorum,
bu da saçma olurdu,
kızmam gereken, sensin.

Basit bir uçurum arıyor gözlerim,
sıradan…
Pahalı yükseklikte olmasına gerek yok diyorum,
ölmüşlüğümü yeniden öldürmek zor olmamalı,
oysa bütün ölmüşlüğümün de bir ‘sen’lik işi var.

Oğuzhan Deniz – Aşk Gölgesi / 040